Witam wszystkich

U-92 to postnuklearna gra PBF, prowadzona na zasadzie jak najbardziej ograniczonej mechaniki i rozbudowanej narracji – tak zwany storering. Ponoć jakieś statystyki są, ale nikt ich na oczy nigdy nie widział ;]
Sam świat w jakim rozgrywa się gra, to przyszłość, koło 3150 roku. Historia w wielkim skrócie wygląda tak, że w okolicy 2150 roku była wielka wojna, poleciały głowicie we wszystkie strony i rozniosły wszystko w… noo, bardzo rozniosły. Ludzie przez 500 lat siedzieli w bunkrach, a kolejne 500 już poza bunkrami przystosowywali się do nowych warunków. Co to za warunki? Po pierwsze:

Świat jest kompletnie zrujnowany – zapomnij o nowoczesnej technologii, telewizora, radiu i supermarketach. Ludzie co prawda nie do końca zapomnieli dorobek ostatnich dwóch tysięcy lat – gdzieniegdzie jest prąd, ludzie noszą broń palną (z amunicją do niej, to już gorzej), ale jednak coraz częściej wraca się do mieczy i dzid. Nie istnieją państwa, każda osada sobie panem. Za to istnieją stowarzyszenia, wokół których toczy się gra. O nich za parę akapitów.
Wielkie ilości promieniowania i innych dziwnych rzeczy zmieniły świat – praktycznie wszystko się zmutowało, lub wyginęło. Powstały nowe, dziwne formy życia, o których wcześniej się nikomu nie śniło, po świecie krążą mutanci, a zwykły człowiek nie może być pewien, czy nazajutrz nie wyrośnie mu trzecia ręka. O ile dożyje jutra, bo świat stał się bardzo, bardzo niebezpieczny – jeżeli nie powalą cie choroby, dzikie bestie, mutańci, promieniowanie, brak wody, to jeszcze nie możesz być pewien, czy pierwszy napotkany przechodzeń nie rozwali ci łba.. bo praktycznie nikt już się nie rusza bez jakiejś broni… i nie ma już na tym co zostało z dróg i bezdroży przypadkowych wędrowców. No i jest spaczenie…

Spczenie – zdecydowanie najdziwniejsza, cały czas niezbadana rzecz… a raczej siła. Energia wielu set pocisków nuklearnych, zamiast poczynić wiadome szkody i się rozproszyć, przerodziła się w jakąś dziwną formę proto-energii, która aktualnie jest praktycznie wszędzie – w powietrzu, wodzie, ciele, jedzeniu – no wszędzie. A co dziwniejsze, niektóre organizmy, w tym i niektórzy ludzie, potrafią ją wykorzystać! Przypomina to po trochu czary, chociaż dla szarego zjadacza chleba jest piekielnie trudne. Inne organizmy żyją wyłącznie dzięki spaczeniu (np. Viro) – używają go jako energii, która utrzymuje je w całości i odżywia.

Wspomniałem coś o stowarzyszeniach – generalnie to na bytności w jednym z nich ma się opierać ta gra, chociaż nic nie stoi na przeszkodzie, żeby być wolnym strzelcem. Stowarzyszenia to nie tyle państwa, chociaż niektóre z nich zajmują określony teren i są na nim autentycznymi władcami, co grupy, które wpierają się, trzymają razem, mają jedne zasady i cel. Wszystkie są odmienne i koncertują się na innym aspekcie życia (tudzież przeżycia). Niektóre z nich są całkowicie jawne i wręcz trąbią o swojej obecności, inne są ukryte. I nie wszystkie wiedzą nawzajem o swoim istnieniu.

Stylów gry w tą gre jest masa – nie ma narzuconych klas postaci, są tylko rasy, z których co poniektóre można jeszcze mutować, a nawet wymyślać własne! Więc generalnie to, co się będzie czerpać z gry, zależy praktycznie wyłącznie od gracza i nastawienia do niego MG. Chcesz grać magiem i rzucać ogniste kule? Proszę bardzo, masz spaczenie! Chcesz być Zwykłym oszustem, którego nie interesują te stowarzyszenia, spaczenie i jednye czego pragnie od życia, to sporo emocji i dobry alkohol? Nie ma problemu! Chcesz być Demonem z głębi ziemi? Da się zrobić. Chcesz jako przybysz z obcej planety badać zachowania ludzi i zwierząt w tym dziwnym, niegościnnym świecie? Jak wyżej.

Brzmi to wszystko może trochę zbyt infantylnie i zdaje się być przekombinowane, ale po przyjrzeniu się, gra okazuje się prosta, sympatyczna i dająca każdemu to, czego od niej chce ;]

Pozdrawiam
Ryuga